Dün gece metroda bi adam gördüm, gözleri görmeyen. Dışarı çıkmamın tek sebebi o adamdı. Gördüm ve gece bitti.

        Aynı metroda, aynı saatte ya da farklı zaman dilimlerinde belki aylar sonra, belki de yarın gece onu tekrar gördüğümde, onu tanıyacağım, gördüğümü hatırlayacağım. O yine görevli var mı diye seslenecek, bu kez başka bir görevli gelecek adamın yanına. İsmini soracak ona ve koluna girmek isteyecek. Ben onları görebiliyor olacağım.

        Dün gece bir adam gördüm. Tek derdi sağ salim metroya binmek ve bir an önce evine gitmek olan bir adam.

          Yaşamı anlamak imkansız. Yaşamı anlamlandırmaksa bunun karşısında verilebilecek en gerçekçi savaşım. Sen yine istersen çaya at de!