Dün gece metroda bi
adam gördüm, gözleri görmeyen. Dışarı çıkmamın tek sebebi o adamdı. Gördüm ve
gece bitti.
Aynı metroda,
aynı saatte ya da farklı zaman dilimlerinde belki aylar sonra, belki de yarın
gece onu tekrar gördüğümde, onu tanıyacağım, gördüğümü hatırlayacağım. O yine
görevli var mı diye seslenecek, bu kez başka bir görevli gelecek adamın yanına.
İsmini soracak ona ve koluna girmek isteyecek. Ben onları görebiliyor olacağım.
Dün gece bir
adam gördüm. Tek derdi sağ salim metroya binmek ve bir an önce evine gitmek
olan bir adam.
Yaşamı anlamak
imkansız. Yaşamı anlamlandırmaksa bunun karşısında verilebilecek en gerçekçi
savaşım. Sen yine istersen çaya at de!