iki paragraflık adam

Siz beni anlayamazsınız dedi. Beni bundan yüz sene sonra yaşayanlar anlar ancak. Tek savunması buydu. Bu olacaktı. Son nefesini verirken beni anlayamadılar dedi.  Yüz sene sonrakiler anlayacak. Anlamadı kimse. Ne yüz sene sonra yaşayanlar, ne o akşam orada oturup birasını ziftlenenler. Onun anlatacak bir keşfedilme hikayesi olmayacaktı. İnşaatın dibinde sıçış pozisyonunda oturup içli türküler çığırınca meşhur olma devri kapanalı bi yirmi yıl sonraydı takriben onun en verimli çağları. En verimli çağlarında bir veremli gibi dışlanmak koymuştu belki de kim bilir… Hem de verem, hem de bu çağda…

Eskiden altını çizerdik dedi okuduğumuz kitapların. Şimdi hemen feysbukta paylaşıyor piçler.  Hatta feysbukta paylaşmak için okuyor it oğlu itler. Hatta ve hatta okumuş gibi yapıyor yavşağın doğurdukları.Ey feysbuk şairleri, yazarları, marjinalleri birleşin! Birleşin ki hepinizi aynı anda katledebileyim. Bir bok yiyebileceğinden değildi elbet. Hepi topu iki bira parası vardı cebinde. Hoş parası olsa da götü yoktu. Parası olsa bunlarla uğraşmazdı zaten. Hikayesi de iki paragraf kadardı.

Durum ciddi

Vaziyet karışık

Halimiz ortada

Ve Bay Ceksın’ın henüz hiçbirşeyden haberi yok

Dumanı tüten soğuk bir çorba içmek şimdi seninle uzayda sevişmek,

Dünya ayaklarımızın altındayken ayaklarımızı hissetmemek;

Hissetmemecesine bir sevişmek

Oysa ne güzel ayakların vardı

Teninden koptuğumda derim iz bırakmasın isterim

İstedim!

Tutarlı bir adam olamadım

Sözlerimde

Ki çokça gözlerimde

Aslında en güçsüz yanım sol bacağımdı

Sol yanağındı en sevdiğim yerin

Bu sevmek öyle bir sevmek değildi

foseptik

Pisliğinizi akıttığınız yerden geliyorum ben

Geçerken burnunuzu tıkadığınız hatta mümkünse geçmediğiniz yerden geliyorum

Küfrün hoş karşılandığı, küfür etmeyenin horlandığı

 Yanlış yapanın haşlandığı, arabeskin hoşlandığı yerden geliyorum ben

Sebepsiz kavgalarda sebepli yediğim dayaklar yüzünden şişen burnum, çıkan çenem

Kısa okul pantolonum, çirkin yağlı saçlarım

Sözlerim afili değil

Sevilmez çünkü orada öyle entel dantel kelimeler

Delikanlı ol denir, delikanlı olunur

Sonunda bi bok olunmaz

Çok uzaklardan geliyorum ben

Çok uzak aslında yakın bir mesafedir

Foseptikten geliyorum ben

Ama burada ona lağım çukuru denir

 Dün gece metroda bi adam gördüm, gözleri görmeyen. Dışarı çıkmamın tek sebebi o adamdı. Gördüm ve gece bitti.

        Aynı metroda, aynı saatte ya da farklı zaman dilimlerinde belki aylar sonra, belki de yarın gece onu tekrar gördüğümde, onu tanıyacağım, gördüğümü hatırlayacağım. O yine görevli var mı diye seslenecek, bu kez başka bir görevli gelecek adamın yanına. İsmini soracak ona ve koluna girmek isteyecek. Ben onları görebiliyor olacağım.

        Dün gece bir adam gördüm. Tek derdi sağ salim metroya binmek ve bir an önce evine gitmek olan bir adam.

          Yaşamı anlamak imkansız. Yaşamı anlamlandırmaksa bunun karşısında verilebilecek en gerçekçi savaşım. Sen yine istersen çaya at de! 

         selam ben bütün bir tavuğu, kıtlıktan çıkmışçasına elleriyle yerken klasik müzik dinleyen adam.

                  selam yine ben. evet bir kere böyle bir şey de söylemiştim telefonun ardındaki ikinci kez konuştuğum sese. sonra bunun ne kadar leş olduğuna karar verdik birlikte otururken. aslında ben daha o anda anlamıştım. sadece sesimi çıkarmadım.

                  selam, kimileri kelimelerle oynamaya çok küçük yaşta başladığını, kimileri tuvalette otururken, kimileri ot çekerken,kimileri tam da ateşli bir sevişme esnasında kelimelerin onu gelip bulduğunu büyük bir bok yiyormuşçasına anlatır. ben kelimelerin benimle oynadığını düşünüyorum. hatta düpedüz taşak geçiyorlar da denebilir.

                  ama ateşli bir sevişme de fena olmazdı…

      Bundan üç sene evvel kalem tutan ellerim, şimdilerde klavyenin tuşlarına dokunuyor. Kahvemi sekiz buçuk aydan beri fındıklı içiyorum, tadı berbat! Daha az yazıyorum artık, daha çok siliyorum. Daha çok düşünüyorum ama daha az konuşuyorum. Sakallarım hala gür değil.

           Odam eskisinden daha loş, kitaplarım yerde dağılmış, zaten çok uzun bir zamandır, yaklaşık neyse bilemiyicem, kitap falan da okuduğum yok.

          Rüyalarımda seni görüyorum bazen, konuşuyoruz falan, sonra öpüyorum seni, tam sen beni öpecekken uyanıyorum. Hayal gücümün de bir sınırı var.

           Bunları sana anlatmıyorum, zaten senin de hiç şeyinde değil.